:: มนุษย์ประกอบด้วยวิญญาณกับร่างกายและเราคือวิญญาณผู้ที่มีชีวิต ผู้ที่มีการกระทำผ่านร่างกาย เช่นเดียวกับรถที่ถูกควบคุมโดยคนขับ ถ้ารถฝ่าไฟแดง ตำรวจก็จับและปรับคนขับซึ่งเป็นผู้กระทำความผิด

          :: ในทำนองเดียวกัน ร่างกายซึ่งเป็นพาหนะของวิญญาณ ก็ไม่ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำ แต่เป็นเราวิญญาณที่ต้องรับผิดชอบต่อผลของกรรมที่ได้กระทำผ่านร่างกาย

          :: บางครั้งผลของกรรมก็มาหาเราผ่านความเจ็บป่วยทางร่างกาย แต่แน่นอนที่ความทุกข์จะเกิดขึ้นที่จิตใจของเรา

          :: หากเราเข้าใจเรื่องของกรรม การสะสางบัญชีกรรมก็สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่จำเป็นต้องมีความเจ้บปวดในจิตใจ เพียงแต่ยอมรับว่าโรคภัยที่เกิดกับร่างกายเป็นผลกรรมที่เราเองเป็นผู้ทำ

           :: แยกสำนึกแห่งตัวตนภายในออกจากร่างกาย และแล้วความเจ็บป่วยทางกายก็จะไม่สามารถสร้างความทุกข์ใจให้แก่เรา